Tüm gezegence yaşadığımız corona günlerinin getirdiği sokağa çıkma yasağı bir fotoğrafla beraber dört yaşıma döndürdü beni.
Bu fotoğraf babamın traş bıçağıyla traş olma deneyimi yaşarken elimi fena kestiğim gecenin ardından çekilmiş. Yaralanmamım ardından babam beni kucağına almış ve hastaneye götürmüş. Yolda askerler bizi durdurmuş, zira sokağa çıkma yasağı varmış. Çok çok sonra annemlerden dinlediğim bu olaydan hatırladığım; askerler yüzünden duyduğum korku, babamın kucağında olmamın verdiği güven...
Hiç hatırlamadığımız anıların bile doğurduğu duyguyu hissedebilmek nasıl da inanılmaz. Bir odacık açılırken içine sığındığım adacığın adı baba kucağıdır. Sevgiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder